5-ամյա Արտյոմը պատրաստվում է ցերեկային քնին։ Անգամ հանգստյան օրերին նա հետևում է մանկապարտեզի օրակարգին։

Խորհրդային տարիներից մնացած հնություններ գյուղում շատ կան։

Ալինան ձմռան վերջին ամիսներն է վայելում, մինչև կսկսվեն գյուղատնտեսական ակտիվ աշխատանքները։

4-ամյա Անգելինան իր անհատական խաղահրապարակն ունի իրենց բակում։

Նարդու ամենաթեժ «մենամարտերը» հենց այս սենյակում են տեղի ունենում։ Իսկ Լյովան ու Սամվելը մշտական խաղացողներն են։

10-ամյա Սոնան ու 8-ամյա Նարեն քույրեր են։ Նրանք Վազաշենում միակ աղջիկ հեծանվորդներն են:

Վազաշենի գյուղապետ Լորիկ Բադիրյանը ջերմոցը նախապատրաստում է գարնանային սերմնացանին: Ասում է` հիմնականում լոբի, լոլիկ, վարունգ ու կանաչի է աճեցնում:

Վազաշենում կլիման արևադարձային է, ինչի շնորհիվ էլ միրգն այստեղ քաղցրահամ է, իսկ թուզը տարին երկու անգամ է բերք տալիս:

Նարինեն ասում է, որ գործելու մեծ սիրահար չէ: Ուղղակի կրտսեր որդու՝ Նարեկի հետ դաս անելուն զուգահեռ պետք էր ինչ-որ բանով զբաղվել: Ինչքան շատ են Նարեկի դասերը, այնքան եղբայրները գուլպաների պակաս չեն ունենում:

6-ամյա Մամիկոնն ինքնուրույն է նետը պատրաստել պնդուկի ծառի ճյուղից: Երբ մեծանա, հրշեջ է դառնալու, որպեսզի մարդկանց փրկի:

Այստեղ ամեն ինչ սեփական այգուց է:

Լաուրա Օհանյանը երկար տարիներ դպրոցում դասվար է աշխատել: Հիմա էլ տնամերձն է մշակում: Ասում է՝ չի կարողանում պարապ նստել։

Գյուղ չկա, որ կատու չլինի: Վազաշենում շուն շատ քիչ է հանդիպում: