Ծանոթացեք, երեք մետրանոց անտրոպոմորֆ ռոբոտ Աշոտն է (որոշ գործերի հումորային անուններ է դնում): Վահրադ այն սկսել է սարքել ինքնամեկուսացման առաջին օրվանից, բայց դեռ չի ավարտել: Անելիք դեռ շատ կա:

Հումքը հիմնականում մետաղի ջարդոններ են, որը ձեռք է բերում ջարդոնի պահեստներից կամ աղբանոցներից: Դետալներն էլ իրար է կպցնում զոդելով:

Առաջին մինի բոտ Վալերիկն է: Վահրադը ասում է, որ շատերն են իրեն նմանեցնում այս ռոբոտին: Ամեն դեպքում` բոլոր համընկումները պատահական են:

Դետալները զոդելուց առաջ հատուկ կոշտ խոզանակով մաքրում է ժանգից:

Վահրադն իր ննջասենյակը վեր է ածել արվեստանոցի: Այնուհանդերձ, նրա սենյակի ամեն առարկա յուրօրինակ արվեստի գործ է` ճամպրուկից սարքած աշխատասեղանից մինչև հակագազից լուսամփոփ:

Կտավի դիմակով հերոսը Վահրադը մտածել էր կորոնավիրուսի համավարակից ամիսներ առաջ: Ով կմտածեր, որ երկու տարբեր իրականություններն ինչ-որ կետում կհատվեն:

Վահրադը հազվադեպ է իր գործերին վերնագիր դնում: Մեկ-մեկ հումորային վերնագրեր է հորինում: Այդպես` ձախ նկարը անվանել է` Yandex-ի շոֆեռը:

Վահրադը երբեք չի հարցնում` ով ինչպիսի սուրճ ես նախընտրում: Միշտ պատրաստում է իր ճաշակով:

Վահրադի դիմանկարը: Խոհանոցի պատուհանից նայում է ռոբոտ Աշոտին: