Նկարների մեջ ճամփորդող աղջիկը․ Իվետա Սարգսյան
Փոքրիկ Արագածավանում արվեստով պարուրված մի աղջիկ է ապրում։ Երազում է Իտալիայի մասին, սիրում է Գյումրին և ամեն օր նկարում է իրենց տան բակում։
Փոքրիկ Արագածավանում արվեստով պարուրված մի աղջիկ է ապրում։ Երազում է Իտալիայի մասին, սիրում է Գյումրին և ամեն օր նկարում է իրենց տան բակում։
Ներկեր, վրձիններ, խաղալիք ավտոմեքենաների մասեր, շարժիչներ, սեղանի թենիսի գնդակ, պաղպաղակի փայտիկ, տարբեր հզորության մարտկոցներ և այլ անհավանական ու տարօրինակ մանր դետալներ և իրեր կարելի է գտնել 9-ամյա Աշոտ Հարությունյանի աշխատասեղանին:
«Դալարիկի մեծագույն ռեսուրսը ո՛չ գյուղատնտեսական հողերն են, ո՛չ էլ գյուղի տեղանքը։ Դալարիկը բացառիկ է իր ուժեղ անհատներով»,- ասում է ՔՈԱՖ-ի Կրթական ծրագրերի ղեկավար և Դալարիկի նախկին բնակիչ Լիլիթ Հակոբյանը։
Ազնվամորին ՔՈԱՖ-ի համար յուրատեսակ խորհրդանիշ է, դե, բացի այն, որ հյութեղ այս հատապտուղն ամառային մեր սեղանի զարդն է։
Շուրջ վեց ամիս առաջ, երբ բոլորս ստիպված էինք մեկուսանալ, չէինք էլ պատկերացնի, որ դեռ մի 180 օր էլ սպասելու էինք կանաչ լույսին, որ դուրս գանք մեր տուն-գրասենյակներից՝ ճաշասենյակից, ննջարանից, խոհանոցից, ու վերադառնանք իրականություն։
Լոռու սարերից մեկի գագաթին «Մեծ» անունով փոքր գյուղը (Մեծ Այրումը) 1980-90-ականներին նոր տուն դարձավ Կիրովաբադից (Գանձակ), Բաքվից, Գետաշենից, Կուշչից, Շահումյանից, էրքեջից, Զուռնաբադից և մի շարք այլ բնակավայրերից այստեղ հաստատված մարդկանց համար:
Արագածավանի դպրոց տանող ճամփան սովարական չէ․ Հայաստանի ճանապարհների մեծ մասն ասֆալտապատ է, իսկ այս մեկը, որ 2011 թվականին ՔՈԱՖ-ն է նորոգել տեղական իշխանությունների հետ, քարաշեն է։
Ի՞նչը դրդեց պրոֆեսիոնալ ֆուտբոլով զբաղվող, ծրագրավորմամբ ու տնտեսագիտությամբ հետաքրքրվող 17-ամյա Ռաֆիկ Զարգարյանին ընդգրկվել կատարողական արվեստի ծրագրում։ Նրա պատասխանը միանշանակ է․
-Grand Canyon-ը տեհած կա՞ս:
-Չէ:
-Նստի դե ավտոն, էսա տենալ տես,
Արագածավանի #2 գյուղական դպրոցի դահլիճում ենք, որ վերանորոգվել է 2016 թվականին։ Ժակ Սրապյանը ՔՈԱՖ-ի շրջանավարտ է։ Հիմնանորոգված դահլիճի բեմում խաղացել է Օսկար Ուայլդի «Ինֆանտայի ծննդյան օրը» պիեսում․
Ընդամենը մեկ տասնամյակ առաջ Մյասնիկյան գյուղի դպրոցը սանհանգույց չուներ։ Կարիքի դեպքում երեխաները պետք է դուրս գային շենքից ու գնային դեպի փոքրիկ «թաքստոց» հիշեցնող շինությունը, որ հենց այդ նպատակով էր կառուցվել։
Եթե շուրջ բոլորը լեռներ են, աղբյուրից խմած ջուրը սառնորակ, իսկ ուր աչք եք ածում, քյալամի (կաղամբ), փուրչուլուխի (գազար) ու կառտոլի (կարտոֆիլ) բոստաններ են (բանջարանոց), ուրեմն Շիրակի մարզի Սառնաղբյուր գյուղում եք:
Կարևորը քո փոստարկղում